Αφιέρωμα στο ερευνητικό έργο ProgHRC προβλήθηκε στην εκπομπή Ο3 της ΕΡΤ3, κατά τη διάρκεια της οποίας οι ερευνητές Μάριος Κιάτος και Σάββας Σαμπαζιώτης παρουσίασαν τη λειτουργία του καινοτόμου συνεργατικού ρομποτικού βραχίονα, ενώ η επιστημονική υπεύθυνη του έργου καθηγήτρια Ζωή Δουλγέρη ανέλυσε τις δυνατότητες αξιοποίησης του συγκεκριμένου ρομποτικού συστήματος στη γραμμή παραγωγής καθώς και τα οφέλη που θα μπορούσαν να προκύψουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από την αξιοποίηση τέτοιου είδους τεχνολογιών.
Ο ερευνητής Μάριος Κιατος ανέφερε στο τηλεοπτικό αφιέρωμα: «Έχουμε αναπτύξει μια μέθοδο που βασίζεται σε δυναμικά συστήματα έτσι ώστε να κωδικοποιεί την τροχιά και να μπορεί στη συνέχεια να την αντιγράφει και να την υλοποιεί. Το ερευνητικό πρόγραμμα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη μέση του. Έχουμε αναπτύξει τη μέθοδο για την τροχιά, δηλαδή για το πώς θα μαθαίνει το ρομπότ από τον άνθρωπο, το πώς θα εντοπίζει το αντικείμενο, οπότε το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε το πακετάρισμα των αντικείμενων. Στόχος μας είναι να ενταχθεί στη βιομηχανία τροφίμων για εγκιβωτισμό και πακετάρισμα των αντικειμένων».
Τη σκυτάλη της συζήτησης πήρε ο ερευνητής Σάββας Σαμπαζιώτης ο οποιός σχολίασε την έμφαση που δόθηκε κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού στα θέματα ασφαλείας: «Έχουμε αναπτύξει μια διαδικασία όπου η πάνω κάμερα παρακολουθεί τους ανθρώπους που έρχονται κοντά στο χώρο του ρομπότ και όταν οι καρποί, τα χέρια ή ολόκληρο το σώμα κάποιου πλησιάσουν το ρομπότ, αυτό επιβραδύνει. Και όταν απομακρυνθεί το ρομπότ συνεχίζει τη διαδικασία. Αυτό γίνεται για λόγους ασφαλείας ώστε να μπορεί ο άνθρωπος να εργάζεται δίπλα στο ρομπότ χωρίς αυτό να είναι περιφραγμένο. Το επόμενο βήμα είναι να πάμε το σύστημα μας σε μια πραγματική βιομηχανία αγροτροφίμων, να το δούμε στην πράξη, να λάβουμε επιπλέον προδιαγραφές και να εφαρμόσουμε τη τεχνολογική λύση σε πραγματικές συνθήκες».
Η Ζωή Δουλγέρη, καθηγήτρια του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών και επιστημονική υπεύθυνη του έργου ανέφερε τα εξής: «Το ρομπότ είναι το αποτέλεσμα της εργασίας μας στο πλαίσιο του έργου ProgHRC το οποίο χρηματοδοτείται από το «Ερευνώ -Δημιουργώ – Καινοτομώ» και έχει εκτός από την ομάδα μου στο ΑΠΘ, την εταιρεία SPECTRATECH Α.Ε. Αυτό λοιπόν το οποίο προτείνουμε είναι μια ευέλικτη και ασφαλής λύση για τον εγκιβωτισμό των προϊόντων. Είναι ευέλικτη γιατί μπορεί να διδαχθεί με επίδειξη από τον άνθρωπο και να εκτελέσει την εργασία αντιλαμβάνοντας το χώρο γύρω του. Δεν επαναλαμβάνει απλώς την κίνηση την οποία επιδείξαμε αλλά αντιλαμβάνοντας τον περιβάλλοντα του χώρο μπορεί να καταλάβει πλέον ποιό αντικείμενο πρέπει να πάρει και πού πρέπει να το τοποθετήσει. Επομένως, ένα τέτοιο ευέλικτο σύστημα μπορεί να τοποθετηθεί στη γραμμή παραγωγής μιας μικρομεσαίας εταιρείας και μάλιστα είναι και ασφαλές άρα μπορεί να δουλέψει δίπλα σε έναν εργάτη, μαζί με αυτόν».
Στόχος του έργου σύμφωνα με την κ. Δουλγέρη είναι να προκύψει «μια ρομποτική λύση η οποία να είναι προσβάσιμη και κερδοφόρα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες μέχρι τώρα δεν είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ρομποτική τεχνολογία για την αυτοματοποίηση των διαδικασιών τέτοιου τύπου και μάλιστα να μην χρειάζεται να κάνουν επιπλέον έξοδα αλλά με απλή επίδειξη μιας εργασίας να μπορεί το ρομπότ να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες γραμμές παραγωγής και διαφορετικά προϊόντα αφού (ο ρομποτικός βραχίονας) ουσιαστικά μπορεί να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις για το που πρέπει να τοποθετήσει τα προϊόντα και από που πρέπει να τα πάρει».
Σχολιάζοντας τα επόμενα βήματα του έργου το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2023, η κ. Δουλγέρη ανέφερε ότι «Η λύση την οποία βλέπετε αυτή τη στιγμή, βασίζεται πάνω σε αποτελέσματα της έρευνας της ομάδας μου τα οποία έχουν δημοσιοποιηθεί και είμαστε ήδη σε επαφή με διάφορες εταιρείες οι οποίες βρίσκονται στην Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου για να μπορέσουμε να την τεστάρουμε και να μιλήσουμε μαζί τους ώστε να την προσαρμόσουμε ανάλογα με τις ανάγκες τους, να δούμε κατά πόσο τη βρίσκουν ελκυστική ή πόσο θα πλήρωναν για αυτή. Όταν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο και φανεί ότι πραγματικά υπάρχει τέτοια δυνατότητα, τότε νομίζω πως μπορούμε να προχωρήσουμε και παραπέρα. Μπορούμε να πάμε για κάποια start-up, να προσπαθήσουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις και αυτό να μην είναι μόνο ένα προϊόν το οποίο να διατεθεί στην ελληνική αγορά αλλά ταυτόχρονα (να διατεθεί) και στο εξωτερικό».
